کانون تربیت اسلامی در رابطه با بودجه ۹۸ و انتظار معلمان نامهای را خطاب به نمایندگان مجلس نوشته که در آن تاکید شده است: دولت قصد دارد مشکلات اقتصادی خود را با صرفهجویی در هزینههای آموزش و پرورش جبران کند.
به گزارش پرتال خبری سناد، کانون تربیت اسلامی درباره بودجه 98 و انتظار معلمان از نمایندگان، نامهای را خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی تدوین کرده است.
در این نامه تاکید شده است: چنانکه استحضار دارید تعالی و ترقی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی یک کشور و تربیت نیروی انسانی ماهر و کارآمد محصول و نتیجه نظام آموزشی و تربیتی آن کشور است. در این میان معلمان محوریترین نقش را دارند و به راستی آنها پرچمدار تغییر و تحولات آتی و مسئول تمام مقدراتی هستند که در آینده برای جامعه رقم زده میشود.
اگرچه توجه به تعلیم و تربیت استحکام بنای پیشرفت و تعالی را امکانپذیر میسازد و رشد آموزش و پرورش هم به توسعه منابع انسانی آن بستگی دارد، اما در چند سال اخیر به ویژه در لایحه بودجه سال جاری این توجه به تدریج کاهش یافته و دولتمردان تلاش دارند سهم این نهاد سرنوشتساز و تحول آفرین را از بودجه دولت تنزل دهند و دانسته و ندانسته به جایگاه حاکمیتی آن خدشه وارد آورند.
در این نامه همچنین آمده است هرچند براساس بند دوم سیاستهای کلان تحول در آموزش و پرورش «سند ابلاغیه رهبر معظم انقلاب»، قانون خدمات کشوری و بند دهم راهبردهای کلان سند تحول بنیادین بر حاکمیتی بودن آموزش و پرورش تاکید شده است، اما از لایحه بودجه سال 98 چنین استنباط میشود که دولت قصد دارد مشکلات اقتصاد و ناکارآمدی احتمالی خود را با صرفهجویی در هزینههای آموزش و پرورش و خرید خدمات با عنوان و سرپوش «توسعه مشارکت بخش خصوصی» جبران کند.
این نگاه چنان بر برنامههای پیشنهادی به خصوص لایحه بودجه سیطره انداخته که گویی دستاندرکاران آنها سیاستهای مالی را تنظیمگر و تعیین کننده اصلاحات ساختاری و فرایندی آموزش و پرورش میدانند.
کاهش سهم بودجه آموزش و پرورش از بودجه عمومی کشور، تعلل و تعلیق در اجرای نظام رتبهبندی معلمان با عدم تخصیص مالی به آن و مکلف کردن آموزش و پرورش از ابتدای سال تحصیلی 98 - 99 به اجرای خرید خدمات برای 10 درصد از دانشآموزان تحت پوشش علاوه بر دانشآموزان مشمول فعلی همه نشاندهنده بیمهری به نظام آموزش و پرورش کشور است.
خبر گزاری سناد _ با وجود انتقادات مبنی بر خصوص سازی مدارس بودجه ۹۸ و رویکرد آن نشان از چراغ سبز دولت به مدارس خصوصی دارد.
«برای هر دانشآموزی به طور متوسط ۴ میلیون تومان از خزانه مردم و بیتالمال هزینه میکنیم، گفت: البته به طور متوسط، در حالی که اگر دولت بخواهد این خدمت را از مردم بخرد و مردم خودشان این کار را انجام دهند، حداکثر یک میلیون تومان میشود که ۴ برابر از پول بیتالمال برای یک دانشآموز هزینه میکنیم در حالی که میتوانیم این را ارزان کنیم.» اینها اظهارات حسن روحانی رئیس جمهوری رنگ و بوی خصوصی سازی آموزش و پرورش را شدت بخشید و نظرات موافق و مخالف بسیاری را در پی داشت.
در برنامه ششم توسعه و برنامههای سالیانه کشور واگذاری بخشی از آموزش و پرورش، بزرگترین وزارتخانه کشور به جهت جمعیت ذینفعان، مطرح میشود، موضوعی که جدای از مخالفان و موافقان آن نیازمند نظارتی قوی است تا از مسیر اصلی ماموریتهای آموزش و پرورش منحرف نشود و در عین حال شان و جایگاه جامعه فرهنگی هم رعایت شود.
طی یکسال اخیر خصوصیسازی و خرید خدمات در آموزش و پرورش پررنگتر شده است البته قرار بر این بود تا در این مدت ساماندهی هم برای اوضاع وجود داشته باشد تا نواقص اجرای آن همچون بی سر و سامانی اوضاع معلمان بهبود یابد، اما این طرح نه تنها سامانی پیدا نکرده است بلکه اوضاع سختتر از قبل طی میشود.
کیفیت؛ گمشده نظام آموزشی در پر کردن کلاسهای درس
طرح خرید خدمات آموزشی که پنج سال از اجرای آن میگذرد و قرار بود تا از امسال با تخصیص ردیف اعتباری ویژه ساماندهی شود، همچنان بلاتکلیف است و به اذعان معلمان این طرح نه تنها امسال قراداد و حقوق آنها به روز نشده است بلکه همچنان بلاتکلیفی وجود دارد و بدون قرارداد فعالیت میکنند.
این شرایط در حالی مطرح میشود که از سال گذشته علی الهیار ترکمن معاون توسعه، مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش گفته بود که در بودجه سال ۹۷ با حمایت دولت اعتبار ویژهای در قالب ردیفی مستقل برای معلمان خرید خدمات آموزشی در نظر گرفته خواهد شد تا پرداخت حقوق معلمان با مشکل مواجه نشود.
این طرح به گفته مجتبی زینی وند رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی در مناطق محروم موفقیت آمیز بوده است و امسال ۱۰ هزار معلم خرید خدمات آموزشی در هزار مدرسه کشور تعداد ۲۰۰ هزار دانشآموز را آموزش میدهند.
این آموزشها در حالی برای دانش آموزان مناطق محروم پیش میرود که معلمان متضرر اصلی هستند و همچنان با وعدههایی که جامه عمل نمیپوشند و نگران از آینده، تدریس میکنند حال بماند که در این روش کیفیت آموزشی کجای طرح قرار دارد و آیا با وجود چنین دغدغههایی امکان آموزش و پرورش با کیفیت به دانش آموز وجود دارد یا خیر؟