کانون تربیت اسلامی در رابطه با بودجه ۹۸ و انتظار معلمان نامهای را خطاب به نمایندگان مجلس نوشته که در آن تاکید شده است: دولت قصد دارد مشکلات اقتصادی خود را با صرفهجویی در هزینههای آموزش و پرورش جبران کند.
به گزارش پرتال خبری سناد، کانون تربیت اسلامی درباره بودجه 98 و انتظار معلمان از نمایندگان، نامهای را خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی تدوین کرده است.
در این نامه تاکید شده است: چنانکه استحضار دارید تعالی و ترقی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی یک کشور و تربیت نیروی انسانی ماهر و کارآمد محصول و نتیجه نظام آموزشی و تربیتی آن کشور است. در این میان معلمان محوریترین نقش را دارند و به راستی آنها پرچمدار تغییر و تحولات آتی و مسئول تمام مقدراتی هستند که در آینده برای جامعه رقم زده میشود.
اگرچه توجه به تعلیم و تربیت استحکام بنای پیشرفت و تعالی را امکانپذیر میسازد و رشد آموزش و پرورش هم به توسعه منابع انسانی آن بستگی دارد، اما در چند سال اخیر به ویژه در لایحه بودجه سال جاری این توجه به تدریج کاهش یافته و دولتمردان تلاش دارند سهم این نهاد سرنوشتساز و تحول آفرین را از بودجه دولت تنزل دهند و دانسته و ندانسته به جایگاه حاکمیتی آن خدشه وارد آورند.
در این نامه همچنین آمده است هرچند براساس بند دوم سیاستهای کلان تحول در آموزش و پرورش «سند ابلاغیه رهبر معظم انقلاب»، قانون خدمات کشوری و بند دهم راهبردهای کلان سند تحول بنیادین بر حاکمیتی بودن آموزش و پرورش تاکید شده است، اما از لایحه بودجه سال 98 چنین استنباط میشود که دولت قصد دارد مشکلات اقتصاد و ناکارآمدی احتمالی خود را با صرفهجویی در هزینههای آموزش و پرورش و خرید خدمات با عنوان و سرپوش «توسعه مشارکت بخش خصوصی» جبران کند.
این نگاه چنان بر برنامههای پیشنهادی به خصوص لایحه بودجه سیطره انداخته که گویی دستاندرکاران آنها سیاستهای مالی را تنظیمگر و تعیین کننده اصلاحات ساختاری و فرایندی آموزش و پرورش میدانند.
کاهش سهم بودجه آموزش و پرورش از بودجه عمومی کشور، تعلل و تعلیق در اجرای نظام رتبهبندی معلمان با عدم تخصیص مالی به آن و مکلف کردن آموزش و پرورش از ابتدای سال تحصیلی 98 - 99 به اجرای خرید خدمات برای 10 درصد از دانشآموزان تحت پوشش علاوه بر دانشآموزان مشمول فعلی همه نشاندهنده بیمهری به نظام آموزش و پرورش کشور است.
خبرگزاری سناد _ نمایندگان در حمایت از نظام رتبهبندی معلمان بیانیهای را خطاب به رئیسجمهور صادر کردند.
به گزارش سناد _ محمدعلی وکیلی، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، در جلسه علنی دیروز (یکشنبه ۱۱ آذر) مجلس شورای اسلامی، بیانیه ۱۶۰ نماینده خطاب به رئیسجمهور درباره نظام رتبهبندی معلمان را قرائت کرد.
متن بیانیه به شرح زیر است:
براساس جزء ۲ بند الف ماده ۶۳ قانون برنامه ششم توسعه تهیه نظام رتبهبندی معلمان و استقرار نظام پرداختها بر اساس تخصص با شایستگیها و عملکرد رقابتی مبتنی بر نظام رتبهبندی معلمان و مهندسی نیروی انسانی بر اساس سند تحول و نقشه جامع کشور با تصویب مجلس شورای اسلامی در قالب بودجه سنواتی به عنوان سند بالادستی یکی از تکالیف دولت جنابعالی را تهیه نظام رتبهبندی معلمان میداند، اکنون پس از گذشت دو سال از عمر برنامه ششم توسعه متأسفانه تخصیص اعتبارات لازم برای اجرایی نمودن این امر در بودجههای سنواتی محقق نگردیده است. از آنجا که سال ۹۸ سال سوم اجرای برنامه ششم توسعه میباشد، اجرای نظام رتبهبندی نیازمند عزمی فراتر از یک وزارتخانه و سازمان دارد.
لذا اینجانب و جمعی از نمایندگان مجلس و امضاکنندگان این نامه از جنابعالی به عنوان رئیس دولت و مسئول قوه اجراییه کشور درخواست داریم در راستای بهبود وضعیت معیشت فرهنگیان عزیز ایران اسلامی دستور پیشبینی و تخصیص اعتبارات لازم در جهت اجرای نظام رتبهبندی معلمان در بودجه سال ۹۸ کل کشور را صادر فرمایید.
خبرگزاری سناد _ معلمان کشور مدت ها است که از وضعیت بد اقتصادی و داشتن دغدغه های مالی که بر تدریس و کار آنها تاثیر منفی می گذارد گله دارند. در این میان همواره در همه دولت ها بازار وعده و وعید به فرهنگیان داغ است اما در این میان هیچوقت مشکلات معیشتی معلمان به درستی حل نشده است.
به گزارش پایگاه خبری سامانه دانش آموزی ، سیدمحمد بطحایی، وزیر آموزشوپرورش درباره جزئیات طرح تماموقت شدن معلمان اظهار کرد: «هماکنون ۶ ساعت اضافهتدریس در حکم معلمان لحاظ میشود که امتیاز خوبی برای آنهاست و در سوابق خدمتی لحاظ و از سایر امتیازات بهرهمند خواهند شد.
طرحی را داریم که به تدریج به سمت تماموقت شدن معلمان حرکت کنیم، البته در گام نخست باید اعتبار مورد نیاز و انگیزههای لازم در معلمان تامین شود. البته نمیتوانیم به معلمان اجبار کنیم به جای ۲۴ ساعت در هفته، ۳۶ ساعت در مدرسه حضور داشته باشند بلکه با ایجاد انگیزههای لازم باید هرکدام از معلمها به اختیار تماموقت شوند.
بطحایی تاکید کرد: «درحال حاضر اجرای طرح ۶ ساعت اضافه تدریس را آغاز کردهایم.» پیش از بطحایی رضوان حکیمزاده، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزشوپرورش هم در این ارتباط خاطرنشان کرده بود: «این طرح باعث افزایش حقوق معلمان میشود و معلم ساعتهایی را سرکلاس میرود و ساعتهای دیگر را صرف رسیدگی به امور دانشآموزان و خانوادههایشان میکند و این طرح کمک میکند برخی چالشها مانند زمان بیشتری که معلم برای ارائه بازخوردها نیاز دارد، فراهم شود و این یک بسته است که از حذف تکالیف نوروز شروع شد.»
تصویب طرح در شورای توسعه، مدیریت و پشتیبانی بعد از گذشت مدتی، این طرح یعنی ایجاد معلم تماموقت در شورای توسعه، مدیریت و پشتیبانی تصویب شد و علی الهیارترکمن، معاون توسعه، مدیریت و پشتیبانی در این ارتباط اظهار داشت: «با افزایش ۶ ساعت اضافهتدریس کاملا اختیاری در هفته به معلمان، ۲۵ درصد به فوقالعاده ویژه اضافه خواهد شد که از مزایای آن میتوان به احتساب در حقوق مستمر ۱۲ ماه، نداشتن تاخیر پرداختهای حقالتدریس و محاسبه در پاداش پایانخدمت و حقوق بازنشستگی اشاره کرد.
معلمان بهازای کسر۶ ساعت از حقالتدریسشان و قرار گرفتن آن در اضافهتدریس، ماهیانه ۲۴ ساعت اضافهتدریس خواهند داشت که تقریبا معادل همان مقدار پولی که از حقالتدریس۲۴ ساعته دریافت میکردند از افزایش ۲۵ درصد افزایش حق شغلشان دریافت خواهند کرد، با این تفاوت که این مبلغ را در پایان هرماه دریافت کرده و در بازنشستگیشان محاسبه خواهد شد و در ۱۲ ماه سال پرداخت خواهد شد.»
به نفع دانشآموز یا معلم، یا به ضرر هر دو؟
تا به اینجا به جزئیات طرح اشاره شد اما نکته قابلتامل در این ارتباط را باید از دو منظر بررسی کنیم؛ یکی اینکه این موضوع یعنی ایجاد معلم تماموقت و افزایش ساعات حضور معلمان در مدرسه چه سودی به دانشآموزان میرساند و چه سرعت و سهولتی در روند آموزشی ایجاد میکند و دوم اینکه این حضور بیشتر از روی وظیفه و البته اختیاری، چه میزان مورد درخواست معلمان است؟
چند وقت پیش گزارشی استوار بر اعداد و ارقام و گفتههای مسئولان آموزشوپرورش مبنیبر کمبود معلم و سونامی بازنشستگی در بدنه آموزشوپرورش نوشتم. بعد از تصویب این طرح، یکی از اولین جرقههای برداشت ذهنی این بود که آموزشوپرورش با این افزایش ساعات، شاید به دنبال پوشش نقصان حاصل از کمبود معلمان است؛ پوششی که صورتهای ناشیانهای از آن را در بهکارگیری معاونان و مدیران بهعنوان معلم دیده بودیم.
نکته دیگر هم البته با کمی چاشنی بدبینانه و استنتاج از انتفاع مالی مطرح شده در طول ۱۲ ماه شاید این باشد که از افرادی که این طرح را بپذیرند یا در آینده مجبور شوند که ذیل آن عمل کنند، در دیگر ایام سال یعنی در تمام ۱۲ ماه استفاده بشود.
هم مخالف و هم موافق
با یکی از معلمان حرف میزدم در ارتباط با این موضوع که بعد از بازنشستگی حاضر است تا چه زمانی در بدنه آموزشوپرورش بماند و کار کند، خیلی ساده گفت: حتی یک دقیقه هم حاضر نیستم. این ۳۰ سال خدمت هم از روی عشق بود که فکر میکنم دینم را ادا کردم، باقی عمر میخواهم راحت باشم. صحبت ادامه داشت اما خب همین چند جمله باید برای رساندن مفهوم کافی باشد؛ اینکه با افزایش ساعات کار معلمان، آن هم با یک انتفاع مالی مختصر نمیتوان انتظار جابهجایی مرزهای علم و اندیشه را داشت.
نمیشود معلمی را که با حداقل منفعت مالی سالها تدریس کرده در مدرسه حفظ کرد، نمیشود معلمی را که چشم به کار دوم دوخته است در مدرسه حفظ کرد و در انتها اندک منفعت مالی را نصیبش کرد. برای بهتر روشن شدن نظر موافقان و مخالفان با چند نفر از کارشناسان آموزشی گفتوگو کردیم.
آقای شریعتی گفت: «من با این موضوع صددرصد مخالف هستم، اینکه افزایش ساعات حضور معلم در مدرسه میتواند باعث ایجاد نکات مثبتی شود. زمانی توجیهپذیر است که تمام وجوه آموزشی صحیح و همهچیز سر جای خودش باشد.
معلمی که بعدازظهر به درآمد ناشی از تدریس در یک مدرسه غیرانتفاعی یا مسافرکشی یا… چشم دوخته است، اینطور فقط وقتش را از دست میدهد.» ضابطیان، معلم بازنشسته که البته حالا هم در برخی مدارس در حال تدریس است، در ارتباط با وضعیت مدارس میگوید: «این موضوع را اگر با نگاهی آرمانی بنگریم، اتفاق خوشایندی است اما وقتی به کنه مطلب توجه میکنیم متاسفانه معلمان ما از درآمد حاصل از این ۲۴ ساعت تحصیل هم رضایت ندارند و اگر کار بهتری پیدا کنند معلمی را رها میکنند، حالا چطور میشود انتظار داشت با این موضوعی که مطرح کردهاند و حداقلی که در نظر گرفتهاند، معلمان ترغیب شوند در مدرسه بمانند؟»
باید دید که این طرح چه سرانجامی دارد مدتی از تصویب این طرح نگذشته است و انتقادات از آن بسیار بالاست اما باید دید آموزشوپرورش چه سیاستی را دنبال و درنهایت اجرا میکند یا با این اقدام قصد دارد قدمی را در جهت نفع آموزشی کشور بردارد یا با هزینه کمتری کاستیهای موجود را پوشش دهد؛ کاستی در تعداد نیروی انسانی متخصص و دانشآموزانی که هر روز به تعدادشان افزوده میشود.
به گزارش پایگاه خبری سامانه های دانش آموزی، رضوان حکیم زاده در نشست شورای معاونان آموزش و پرورش چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه میانگین معلم نسبت به جمعیت دانش آموزی در این مقطع خطاست، گفت : 189 هزار و 304 دانش آموز مقطع ابتدایی در قالب کلاس های یک تا 25 نفره تحصیل می کنند که درصد زیادی از این کلاس ها نیز بین یک تا 5 دانش آموز و یا در قالب تک کلاس برگزار می شود.
وی گفت: بیش از 4 میلیون و 883 هزار دانش آموز نیز در کلاس های بالای 26 نفر تحصیل می کنند که کمبود نیروی انسانی در مقطع ابتدایی بر اساس سه سطح شهرهای پر جمعیت، کم جمعیت و مناطق روستایی طبقه بندی می شود.
حکیم زاده تصریح کرد: امسال 43 هزار دانش آموز در سطح کشور به دوره ابتدایی اضافه می شوند که با توجه به رشد جمعیت دانش آموزی افزایش تعداد معلمان و همچنین ارتقای سطح کیفی سواد معلمان در حال تدریس در این مقطع ضروری است.
وی با تاکید بر تعلیم و تربیت پویا و توانمند به خصوص در نظام آموزش ابتدایی افزود: محور تربیت و آموزش در مقطع ابتدایی و پیش دبستانی است.
معاون وزیر آموزش و پرورش گفت: توسعه دوره پیش دبستانی به خصوص دوره پیش دبستانی دولتی در مناطق کمتر برخوردار از سیاست ها و برنامه های این معاونت است.
وی به افزایش آموزش های مهارتهای زندگی، مهارت کنترل و هیجانات و حل مساله از مقطع پیش دبستانی اشاره
کرد و گفت: نادیده گرفتن این آموزش ها در دوره های تحصیلی به خصوص مقطع ابتدایی باعث افزایش آسیب های اجتماعی و تعارضات در سنین جوانی و نوجوانی می شود.
حکیم زاده در ادامه به ممنوعیت برگزاری آزمون و دادن نمره در مدارس ابتدایی و همچنین استفاده از کتابهای کمک درسی اشاره و تصریح کرد: در دوره ابتدایی باید به کودک اجازه داده شود کودکی را به رسمیت بشمارد.